Eczacılığın, doktor veya sağlık profesyonelleri tarafından reçete edilen ilaçları hazırlayıp satan, madde ve ilaçların kontrolü ile ilgilenen; hastalık teşhisi, önlenmesi gibi süreçleri yöneten multidisipliner bir meslek dalı olduğunun hepimiz farkındayız. Tıp bilimini kimya ile ilişkilendiren klinik sağlık birimi, geçmişten günümüze kadar uzanan büyük bir değer. Gelin, bu güzel yolculuğa hepimiz tanık olalım…
İlkler
İlklere göz attığımızda, dünyadaki ilk eczanelerin 1140’ta Napoli ve Paris’te olduğu biliniyor. 9.yüzyılda da Avrupa’da “İlk Tıp Okulu” olarak bilinen Selerno kurulmuş… Osmanlı’da ilk eczane ise, 708’de el-Mansur’un hükümdarlığında karşımıza çıkıyor.
Türkiye’de eğitim
Türkiye, ilk olarak 14 Mayıs 1839 tarihinde Mekteb-i Tıbbiye-i Adliye-i Şahane bünyesinde açılan Eczacı sınıfıyla Eczacılık öğretimine başlangıç yapmıştır. Günümüzde de Eczacılık fakültelerinde 5 yıl olarak lisans eğitimi devam etmektedir.
Eczacılık mesleğini icra edenlere “Eczacı” diyoruz. Peki, geçmişte “Eczacılarımıza nasıl hitap
ediliyordu?” diye hiç düşündünüz mü?
İşte tarih boyunca Eczacılarımıza verilen isimler:
1- Rhizoteme
2- Pharmakeis
3- Pigmentarius
4- Seplasiarius
5- Pharmacopole
6- Circulatore
7- Ungentariu
8- Apothecarius
9- Confectionarius
10- Apothecarie
11- Pharmacien
12- Emci
13- Saydelan
14- İspençiyar
Ve…
Türkiye’de 19.Yüzyılın sonlarından itibaren Hekimlik ve Eczacılığın kesin olarak ayrılmasından sonra “Eczacı” sözcüğü kullanılmış ve hâlâ da kullanılmaya devam ediyor..
Temel Eczacılık Bilimleri
Analitik Kimya: İlaçların analizi için belirlenen yöntemlerin uygulanması ve geliştirilmesi.
Biyokimya: İlaçların metabolizması, klinik biyokimya çalışmaları vb.
Farmasötik Mikrobiyoloji: İlaçlarda analizler, dezenfektanlar vb.